تقریبا هر روزتنها یا با دوستم می رم نهارخوران پیاده روی و کمی هم می دوم،دیروز مثل هر روز استاد رو دیدیم بهمون گفت من همیشه دیوان حافظ همراهم هست هر وقت دوست داشتید بگید براتون فال حافظ بگیرم ما هم ازش تقاضا کردیم همون موقع واسمون فال بگیره،یه صفحه رو باز کردم و اونم خوند:

طفیل هستی عشقند آدمی و پری     ارادتی بنما تا سعادتی ببری

بکوش خواجه و از عشق بی نصیب مباش     که بنده را نخرد کس به عیب بی هنری

می صبوح و شکر خواب صبحدم تا چند     به عذر نیم شبی کوش و گریه سحری

تو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار     که در برابر چشمی و غایب در نظری

هزار جان مقدس بسوخت زین غیرت     که هر صباح و مسا شمع مجلس دگری

ز من بحضرت آصف که میبرد پیغام     که یاد گیرد دو مصرع ز من بنظم دری

بیا وضع جهان را چنانکه من دیدم     گر امتحان بکنی می خوری و غم نخوری

کلاه سروریت کج مباد بر سر حسن     که زیب بخت و سزاوار ملک و تاج سری

ببوی زلف و رخت میروند و می آیند     صبا به غالیه سائی و گل بجلوه گری

چو مستعد نظر نیستی وصال مجوی     که جام جم نکند سود وقت بی بصری

دعای گوشه نشینان بلا بگرداند     چرا به گوشه چشمی به ما نمی نگری

بیا و سلطنت از ما بخر به مایه حسن     و زین معامله غافل مشو که حیف خوری

طریق عشق طریقی عجب خطرناک است     نعوذ بالله اگر ره به مقصد نبری

به یمن همت حافظ امید هست که باز     اری اسامر لیلای لیلةالقمری

پ ن:بازم فال حافظ گرفته بودم اما فالی که یه استاد ادبیات به زیبایی برات بخونه و معنی کنه اونم تو نهار خوران زیر یه درخت سر سبز با صدای آب و نوای بلبل چیز دیگست.