پارسال تو دانشگاه منابع طبیعی گرگان تمرین بسکتبال داشتیم صبح و غروب که صبحها تمرین شوت می کردیم تو یه زمان مشخص باید تعداد مشخصی شوت می کردیم بعد هم آمارمونو می دادیم به مربیمون.صبحها هم معمولاً دانشجو ها تربیت بدنی داشتن میومدن سالن یه گوشه مشغول می شدن.

یه روز داشتم واسه خودم شوت می کردم، دانشجوها هم مشغول نرمش بودن،یه دانشجو نظرمو جلب کرد نمی تونست دست و پاشو هماهنگ کنه که حرکت پروانه رو انجام بده،از نظر فیزیکی هم کاملاً سالم بود.دقت که کردم دیدم فقط اون نیست چند نفر دیگه هم همین وضعیت رو دارن،حتی موقع دویدن یه طرز خاصی می دون واسم خیلی جالب بود.تمرینو گذاشتم کنار،توپمو گرفتم دستم واستادم اونا رو نگاه کردم،به دوستم جریانو گفتم اونم نگاشون کرد و گفت:واسه اینه که فقط سرشون تو کتابِ.گفتم خوب ما هم درس می خونین(همه بچه های تیممون تحصیلکرده بودن)،عقل سالم در بدن سالم است.