داشتم کتاب «دایرة المعارف یوگا» نوشته«رضا مهاجر»رو می خوندم،رسیدم به این:
«زنبور عسل برای عشق به گل روی آن قرار گرفته و در صورتی که قبل از بسته شدن گلبرگها فرار ننماید در داخل قبر قرار گرفته و خواهد مرد.ماهی مزه آب را دوست دارد و اگر از آب خارج شود می میرد.گوزن موسیقی را دوست دارد و به وسیله فلوت زدن شکارچی به دام می افتد.فیل احساس لمس کردن را دوست دارد و با لمس کردن به اسارت در می آید.حشره روشنایی را دوست دارد و در شعله خواهد سوخت.
همه موجودات فوق به هلاکت خواهند افتاد زیرا آموخته اند و به این خو گرفته اند که از یک حس استفاده کنند.اما انسان باید کوشش نماید بر پایه حواس خود(پنج حس)از خواستن بی اراده و بی بصیرت خود را نجات دهد و بدین ترتیب از روی شکاف انحرافی و دام ِ تک تک احساسات پَرِش نماید.»
خودمونیما خیلی موقعها دلبستگیهامون بیچارمون می کنه،خیلی وقتا از کسی یا جایی که انتظارش رو ندارم ضربه ی کاری رو می خوریم،فقط واسه این که خودمون اصرار می کنیم و میخوایم،واسه اینکه بی بصیرت می خوایم...