وقتي نوشته هايت را مي خواندم كاملا خودم را تجسم كردم كه با خدا داداش شدم خيلي راحت تر از هميشه تعجبم از اينه كه چرا آخر نوشته هايت جملاتي مثل كاش مي شد .فكرش را بكن ... آوردي آخه دختر جان مگه غير اينه (ببخشيد آخرش دست خودم نبود از همان حس راحتي بود كه در نوشته ات موج مي زند )نكته : تمام اعمال ما تجسم افكار ماست از گذشته تا آينده پس با عميق انديشيدن به رويا هايمان واقعيتها را مطابق ميلمان تغيير دهيم تو مي تواني هم آوا كه با خدا برقصي چرا كه خدا خودت هستي با خودت باشي با خدا هستي خودت را بغل كن خود برترت هميشه منتظر توست