براي متنت :

اي لوليان اي لوليان ، يک لولي ديوانه شد

تشتش فتاد از بام ما ، نک سوي مجنون خانه شد

من كه ز جان ببريده ام ، چون گل غبا بدريده ام

زان سان شدم كه عقل من با جان من بيگانه شد

اي آتش آتشفشان اين خانه را ويرانه كن

اين عقل من بستان ز من بازم به سر ديوانه كن